Uroczystości w rocznicę zamachu na papieża przed relikwią na Jasnej Górze ZDJĘCIA

Przestrzelony pas sutanny Ojca Świętego Jana Pawła II (Ojciec Święty miał go na sobie w czasie zamachu 13 maja 1981 roku), który złożył na Jasnej Górze jako wotum 18 czerwca 1983 roku, podczas drugiej pielgrzymki do ojczyzny, jest bardzo cennym wotum. Przez ponad dwadzieścia lat to wotum nie było eksponowane. Przez ponad dwadzieścia lat przechowywany był w specjalnym sejfie w jasnogórskim sanktuarium. Dopiero w 2004 roku papież zgodził się aby pas został publicznie pokazany i na stałe umieszczony w Kaplicy Cudownego Obrazu Matki Boskiej Jasnogórskiej.

Poprosił o to Ojca Świętego ówczesny przeor klasztoru jasnogórskiego ojciec Marian Lubelski. Swoją prośbę skierował przez arcybiskupa Stanisława Dziwisza. Pas pokazano wiernym 4 czerwca 2004 roku, w 25 rocznicę pierwszej pielgrzymki Jana Pawła II do Polski.
Dlaczego papież nie chciał aby wcześniej eksponowano to szczególne wotum? Być może dlatego, że ten skrwawiony pas Ojca Świętego jest znakiem cierpienia. Pod koniec życia papieża był szczególnie symboliczny w połączeniu z cierpiącą fizycznie postacią Jana Pawła II. Pas jest szczególną relikwią. Tak jak są nią miejsca zaznaczone krwią męczenników.

Dwa lata po zamachu, 19 czerwca 1983 r., Jan Paweł II złożył na Jasnej Górze jako dar dziękczynny noszący ślady krwi papieski pas. Po Apelu Jasnogórskim Ojciec Święty przekazując pas na ręce ówczesnego generała paulinów o. Józefa Płatka, stwierdził, że już wprawdzie podczas pielgrzymki do Fatimy dziękował Matce Bożęj za uratowanie życia, ale czuje potrzebę pozostawienia na Jasnej Górze znaku tragicznego wydarzenia, bo przecież tutaj zawierzał siebie, Ojczyznę, Kościół i świat Matce Bożej.

Na zakończenie rozważań podczas Apelu Jasnogórskiego Jan Paweł II wspomniał o zamachu na swoje życie 13 maja 1981 roku na placu św. Piotra Papież powiedział wówczas: Zeszłego roku w dniu 13 maja byłem w Fatimie, aby dziękować i zawierzać. Dziś pragnę tu, na Jasnej Górze, pozostawić, jako wotum, widomy znak tego wydarzenia, przestrzelony pas sutanny.

Pas był przechowywany w sejfie, zgodnie z życzeniem papieża nikt nie mógł go oglądać, nawet paulini.

W 2004 r., po uzyskaniu zgody Jana Pawła II cenny dar umieszczono po lewej stronie Cudownego Obrazu Matki Boskiej (od strony patrzącego na obraz) , w srebrnej, ważącej 20 kilogramów kasecie w kształcie prostokąta, którą wieńczy ręcznie wykonany herb papieski połączony z elementami kluczy i tiary. Całość przykryta jest kryształową szybą osłaniającą relikwię przed wilgocią i słońcem.

ZAMACH NA PAPIEŻA
13 maja 1981 roku podczas audiencji generalnej na placu św. Piotra w Watykanie do papieża strzelał z bliska 23-letni wówczas Turek Ali Agca. Zamachowiec należał do terrorystycznej organizacji Szare Wilki. O zorganizowanie zamachu podejrzewano bułgarskie służby bezpieczeństwa. Oskarżonych Bułgarów, pracowników bułgarskich linii lotniczych uwolniono z braków dowodów winy.
Oficjalnie nie oskarżono radzieckiego KGB, chociaż wskazywano na moskiewską inspirację zamachu. Papież odwiedził w więzieniu Ali Agcę i przebaczył mu. Agca odbywał karę przez prawie dwadzieścia lat we włoskich więzieniach, po czym na prośbę papieża został ułaskawiony. W Turcji, za inne przestępstwo spędził w celi kolejne lata. Wyszedł w styczniu 2010 roku.

OBAJWIENIA FATIMNSKIE

13 maja 1917 r. Matka Boska przekazała trójce dzieci orędzie nazwane tajemnicami fatimskimi. .
Trzecia tajemnica fatimska była aż do 2000 r. znana tylko papieżom, bo też papieża dotyczy. Jeśli ludzkość nadal będzie obrażała Boga, na świat spadnie kara: wojna, głód, prześladowanie Ojca Świętego i Kościoła.
W tej wizji dzieciom ukazała się postać papieża kroczącego ruinami miasta, zniszczonego podczas wojny, ku krzyżowi stojącemu na wzgórzu. Na szczycie góry zostaje zabity. Ziemia pogrąża się w morzu krwi. Ale krew męczenników jest ratunkiem dla świata. To właśnie widzenie zdaniem siostry Łucji dotyczyło Jana Pawła II śmiertelnie rannego w zamachu z 13 maja 1981 r. Treść trzeciej tajemnicy fatimskiej Jan Paweł II ogłosił w 2000 r.

RELIKIWIE

Relikwie pierwszego stopnia - części ciała świętego oraz fragmenty Krzyża św. (relikwie Krzyża mają najwyższą rangę w chrześcijaństwie).
Relikwie drugiego stopnia - fragmenty szat świętego lub innych przedmiotów z którymi miał styk święty w sposób ciągły, przedmioty odkryte przy ekshumacji należące do świętego.
Relikwie trzeciego stopnia - inne przedmioty towarzyszące świętemu za życia, niekoniecznie związane z funkcjami religijnymi. Święty musiał ich przynajmniej raz dotknąć.