- Mieszkałem obok w budynku w parku koło zamku w latach 1947-1951. Do dzisiaj pamiętam cudowny zapach żywicy i terpentyny. w destylarni pracował mój dziadek i ojciec. Potem wyjechaliśmy do Ząbkowic. W Zagórzu pozostali dziadkowie. Smutno mi, gdy patrzę na zdewastowane obiekty' - wspomina destylarnię na stronie Forgotten Polska Urbex jeden z mieszkańców Kłobucka.
Destylarnia żywicy w Kłobucku powstała w latach 1929-1933 w dzielnicy Zagórze. Przedsiębiorstwo zajmowało się przerobem żywicy drzew sosnowych i wytwarzaniem jej pochodnych, przede wszystkim kalafonii i terpentyny.
Jak informuje Wikipedia, kłobucka destylarnia była jedną z dwóch działających w Polsce, drugą były Zakłady Chemiczne Przerobu Żywicy w Garbatce. W okresie wykorzystania pełnych mocy produkcyjnych (1960–1975) w Kłobucku przerabiano rocznie około 11 tysięcy ton żywicy. Produkty przedsiębiorstwa eksportowane były do 25 krajów świata.
Destylarnia żywicy w Kłobucku była pierwszą w Polsce
Inicjatorem budowy destylarni w Kłobucku był nadleśniczy Nadleśnictwa Grodzisko (obecnie Kłobuck) i kierownik Szkoły Leśniczych w Zagórzu Jan Hausbrandt - informuje Wikipedia. Decyzja o ulokowaniu zakładu w tym miejscu podyktowana była dużym zasobem i obfitością zbiorów żywicy w otaczających miasto lasach. Zarządzana przez niego szkoła działała w odległym o kilkaset metrów pałacu w Zagórzu. Kłobucka destylarnia była jednym z pierwszych zakładów przemysłowych zajmujących się przerobem żywicy w Polsce.
Budowę przedsiębiorstwa rozpoczęto w 1929 i trwała ona do 1931 roku, a produkcję na skalę przemysłową uruchomiono w dwa lata później. 20 maja 1935 roku, zarządzeniem Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych Juliusza Poniatowskiego, utworzono zarząd destylarni podległy bezpośrednio Dyrekcji Lasów Państwowych w Warszawie. W 1936 r. uruchomiono destylarnię w Garbatce, korzystając przy tym z doświadczeń kłobuckiego zakładu.
W 1967 r. destylarnia nawiązała współpracę z Zakładami Chemicznymi w Oświęcimiu w zakresie wytwarzania, importowanego dotąd, roztworu kalafoniowego, który w oświęcimskich zakładach używany był do produkcji kauczuku syntetycznego. Na terenie destylarni powstał wtedy nowy dział wyposażony w maszyny produkcyjne i magazyn roztworu. Produkcja rozpoczęła się w 1969 roku. Wybudowano także dwukilometrową bocznicę kolejową łączącą zakład ze stacją kolejową Kłobuck.
Aż do lat 70. XX wieku stale powiększano bazę surowcową. Podzielona ona była pomiędzy obie polskie destylarnie. Do Kłobucka trafiała żywica z lasów podległych regionalnym dyrekcjom Lasów Państwowych w Bydgoszczy, Gdańsku, Katowicach, Krakowie, Łodzi, Opolu, Poznaniu, Rzeszowie i Wrocławiu.
W wyniku prywatyzacji w 1996 roku właścicielem destylarni została spółka HCM sp. z o.o.. Właściciel pomimo prób wznowienia współpracy z Gospodarstwem Leśnym Lasy Państwowe w zakresie pozyskiwania żywicy z drzew sosnowych przeznaczonych do wycinki, zaprzestał całkowicie produkcji w zakładzie. Zabudowania, urządzenia i dokumentacja pozostały na niezabezpieczonym terenie zakładowym.
Źródło: wikipedia.pl/Forgotten Urbex Polska
Wybory samorządowe 2024 - II tura
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?