Herody opanowały jurajską Niegowę. Przyjechały z różnych stron ZDJĘCIA

Impreza rozpoczęła się wesołym i barwnym korowodem tradycyjnych zespołów, zaproszonych gości i mieszkańców. Część konkursowa Przeglądu odbyła się w Sali widowiskowej Gminnego Ośrodka Kultury w Niegowie.

Prezentowane przedstawienia oceniało Jury w składzie: Małgorzata Majer – dyrektor Regionalnego Ośrodka Kultury w Częstochowie, Małgorzata Kłych – etnograf, folklorysta, Małgorzata Paul – etnolog Muzeum Śląskiego w Katowicach.

Jury przyznało następujące nagrody:
- w kategorii dziecięcej:
I miejsce – Grupa Kolędnicza z Osin,
Wyróżnienie – Grupa Kolędnicza z Parafii Sokolniki,
Wyróżnienie – Grupa Kolędnicza z Tomiszowic,
w kategorii dorosłych:
I miejsce i nominacja udziału w Karnawale Góralskim w Bukowinie Tatrzańskiej – „Herody” z Sygontki,
I miejsce i nominacja w Karnawale Góralskim w Bukowinie Tatrzańskiej – Grupa Kolędnicza z Cielętnik,
Wyróżnienie – „Cyganki” z Niegowy,
Wyróżnienie – „Misie” z Niegowy
Jak podkreśla Andrzej Szczepańczyk, dyrektor GOK w Niegowie, Herody, to grupa kolędników chodząca od domu do domu i odgrywająca scenki związane z narodzeniem Chrystusa, pokłonem Trzech Króli, rzezią niewiniątek i porwaniem Króla Heroda do piekła za prześladowanie Dzieciątka Jezus. Sama nazwa „herody” wywodzi się oczywiście od króla Judei, Heroda Wielkiego, który jest centralną postacią orszaków kolędniczych. Oprócz niego w skład takich orszaków wchodzą: diabeł, anioł, śmierć, Żyd, Turek, kominiarz, marszałek i żołnierz, czasem jeszcze baba, dziad i ksiądz. Orszaki herodów wędrowały od wsi do wsi i odgrywały scenki, otrzymując w zamian poczęstunek lub niewielkie sumy pieniędzy, a my ten zwyczaj przenieśliśmy na scenę, gdyż dziś ciężko jest odgrywać scenki w każdym domu we wsi.

Pierwsze wzmianki o przychodzeniu do domów przebranych ludzi w maskach pojawiły się między XIII a XV w. Moment kolędowania początkowo związany był z Nowym Rokiem, który u przedchrześcijańskich Słowian obchodzony był na wiosnę. Wraz z ekspansją chrześcijaństwa oraz ustanowieniem obecnych dat świąt Bożego Narodzenia i Nowego Roku obrzędy kolędnicze organizowano przede wszystkim w czasie tzw. Godów (okres od wigilii Bożego Narodzenia do Trzech Króli) w okolicach Ostatków oraz Wielkanocy (kolędowanie wiosenne), choć w zależności od regionu praktykowane były również w innych momentach okresu zimowo-wiosennego. Kolędowanie nie jest zwyczajem wywodzącym się z Polski. Rozmaitość formy tego zwyczaju występują w całej Europie.